قوانین ثبت اختراع
همانطور که گفتیم، ثبت اختراع در ایران قوانین خاصی دارد. در ادامه این بخش از مقاله سایت رویال ثبت، به بررسی قانون ثبت اختراعات پرداخته‌ایم. پس تا انتهای این بخش را به دقت مطالعه نمایید. قانون ثبت اختراعات، 19 ماده به شرح زیر دارد:
ماده 1
اختراع باید نتیجه فکر فرد یا افرادی باشد که برای اولین بار فرآورده‌ای خاص را ارائه کند. این فرآورده باید بتواند مشکلی در حرفه، فن، فناوری، صنعت و مانند آن‌ها را حل کند.
ماده 2
اختراعی قابل ثبت است که حاوی ابتکار جدید و دارای کاربرد صنعتی باشد. یعنی آن ابتکار نباید از قبل وجود داشته باشد.
ماده 3
گواهینامه اختراع، سندی است که اداره مالکیت صنعتی، برای حمایت از اختراع صادر می‌کند. دارنده این گواهی می‌تواند از حقوق انحصاری بهره‌مند شود.
ماده 4
این ماده به مواردی اشاره دارد که جزء ثبت اختراع به حساب نمی‌آیند. در قسمت‌ها قبلی آن‌ها را نام برده‌ایم. علاوه‌بر موارد ذکر شده، آثار هنری، روش‌های ریاضی و مسائل مربوط به ژنتیک نیز ثبت اختراع نمی‌شوند.
ماده 5
چگونگی ذکر نام مخترع در گواهینامه اختراع و نحوه تعلق حق اختراع ثبت شده به شرح زیر است:
الف – حقوق اختراع ثبت شده منحصراً به مخترع تعلق دارد.
ب – اگر افرادی به صورت مشترک اختراعی کرده باشند، حقوق ناشی از اختراع مشترکاً به آنان تعلق می‌گیرد.
ج – هرگاه دو یا چند نفر، مستقل از دیگری اختراع واحدی کرده باشند، شخصی که اظهارنامه اختراع را زودتر تسلیم کرده باشد، حق دارد. در صورت ادعای حق تقدم هرکدام بتوانند اثبات کنند که در تاریخ مقدم اظهارنامه خود را به صورت معتبر تسلیم کرده‌اند حق دارد. البته مشروط بر این که اظهارنامه مذکور مسترد یا رد نشده یا مسکوت گذاشته نشده باشد.
د – حقوق ناشی از اختراع ثبت شده قابل انتقال است . در صورت فوت صاحب حق، حق اختراع به ورثه او منتقل می‌شود.
هـ – درصورتی که اختراع ناشی از استخدام یا قرارداد باشد، حقوق مادی آن متعلق به کارفرما خواهد بود. مگر آن که خلاف آن در قرارداد شرط شده باشد.
و – نام مخترع در گواهینامه اختراع قید می‌شود مگر این که کتباً از اداره مالکیت صنعتی درخواست کند که نامش ذکر نشود. هرگونه اظهار یا تعهد مخترع مبنی بر این که نام شخص دیگری به عنوان مخترع قید گردد، فاقد اثر قانونی است.